AANKONDIGING
Verschijningsdatum 24 februari 2003.

15 x 21 cm, 150 pagina's
ISBN 90 5170 694 4
NUR 740, 780
Prijs 19,95 euro
Recensies
Niet-afdrukbare pdf
Niet langer zelfstandig beschikbaar in druk, maar wel opgenomen in Democratie & Staathuishoudkunde (2012) 

Thomas Cool & Hans Hulst
 

De ontketende kiezer gaat in op de grote onvrede onder de kiezers en biedt een perspectief en strategie voor de aanpak van veel maatschappelijke problemen van onze tijd. Het boek plaatst de kiezer in het hart van de democratie, en stelt een betere rolverdeling tussen kiezers en gekozenen voor. De auteurs verdedigen de volgende stellingen:

• Jaarlijkse verkiezingen zijn beter dan referenda.
• Vrijheid en democratie ondervinden schade van de werkloosheid.
• Volledige werkgelegenheid is wel degelijk mogelijk.
• Massale werkloosheid is het gevolg van falend bestuur.
• Een grondwettelijk Economisch Hof is beter dan een CPB.
• Een parlementaire enquête naar de voorbereiding van het economisch beleid is nuttig en nodig.

Hans Hulst is journalist en tekstschrijver. In 1998 schreef hij in samenwerking met Thomas Cool het boek Werkloosheid en armoede, de oplossing die werkt (Thesis publishers).

De pers schreef over dit eerdere verwante boek:

"Een interessant, goed leesbaar boek, dat voor vuurwerk zorgt en degelijke argumentatie aandraagt." - Hub Crijns in Diskkrant

"Dit boek is van groot belang, een absolute must voor sociaal en klassiek liberalen." - Cedric Stalpers in Liberté Egalité Fraternité (LEF)

"(het is) lovenswaardig dat de auteurs op een toegankelijke manier hebben geschreven over mogelijkheden om volledige werkgelegenheid te creëren" - Robert Went in het Maandblad Uitkeringsgerechtigden (MUG)
 

De ontketende kiezer beschrijft de gebreken van de huidige democratie en economie en biedt oplossingen die we serieus zouden moeten overwegen.

Alle democratische landen worstelen met grote beheersproblemen. De economie wordt geplaagd door werkloosheid en armoede of de dreiging daarvan, en mensen voelen zich hierdoor onvrij en minder meester van het eigen leven. Uitkeringsontvangers worden opgesloten in afhankelijkheid, en zij marginaliseren in het sociale leven. Economen adviseren gangbaar de economie te ‘flexibiliseren’, maar dit betekent vaak juist meer onzekerheid voor wie ‘geflexibiliseerd’ wordt. Bij het privatiseren van overheidsdiensten werden nieuwe machtsconcentraties geschapen die zich juist steeds meer aan democratische controle onttrekken. Uit onvrede zijn burgers politiek gaan zweven en we zien ongekende verkiezingsuitslagen, maar dit lost de onvrede nog niet op.

Wat voor een samenleving krijgen we op deze manier wanneer de wereldbevolking in de komende 25 jaar groeit van 6 miljard naar 8 miljard? Komen vrijheid en democratie dan niet in gevaar, en kan de economie wel sociaal zijn?

Velen zoeken de oorzaak van werkloosheid en armoede in technologie en de concurrentie met de lage lonen landen. Nee, zeggen de auteurs, de oorzaak is het ontspoorde belastingstelsel in de hele westerse wereld. De belastingvrije voet is achtergebleven bij het bestaansminimum, daardoor moeten minimumverdieners ook belasting betalen, daardoor zijn de minimumloonkosten te hoog geworden, en juist daardoor zijn zij werkloos. Omdat die belasting zo toch niet betaald wordt – men is werkloos – kan hij veel beter geschrapt worden. Een volstrekt gratis oplossing, met grote gevolgen voor werkgelegenheid, economische zelfstandigheid en persoonlijke vrijheid.

Waar het besturingsmodel van de staat dramatisch faalt over ruimte en tijd, niet alleen in Europa maar ook in de VS, en niet alleen nu maar ook in 1930-1940, kunnen we de conclusie overwegen dat onze democratie een systeemfout heeft. Het probleem blijkt te zijn dat een waarborg voor wetenschappelijk onafhankelijke informatie ontbreekt. De auteurs doen de suggestie van een grondwettelijk Economisch Hof als uitbreiding van Montesquieu’s Trias Politica. In hun kritische evaluatie kijken ze vervolgens naar de wijze waarop we onze politieke bestuurders selecteren. Ook hier kan de democratie verbeterd worden.

De diagnose en de therapie die worden voorgesteld zijn mijns inziens hoogst vernieuwend. Thomas Cool en Hans Hulst hebben met dit boek een waardevolle bijdrage geleverd, en ik kan het van harte aanbevelen.

E. S. H. van Stappershoef
Voorzitter Samuel van Houten Genootschap
Wetenschappelijk bureau van het Sociaal Liberaal Forum